Een half jaar terug las ik een opmerkelijk persbericht. Nederlands hiphop label Top Notch bereikte het magische aantal van 1 miljard views op hun Youtube kanaal. 1 MILJARD! Dat is ongeveer 3x het aantal inwoners van de Verenigde Staten. Als je tot miljard zou willen tellen en je spreekt elke seconde een nieuw getal uit ben je ongeveer 32 jaar bezig. Freakin’ 1 miljard dus. De populairste video op het kanaal, Energie van Ronnie Flex, heeft 10 maanden na release ruim 33 miljoen views. 2 kliks per Nederlander. Waarschijnlijk zit jouw grootmoeder of overbuurvrouw daar niet bij, net als vele andere landgenoten. Maar hoe komen ze dan in vredesnaam aan deze aantallen? Wat verdienen ze ermee? En wat betekent dit voor jou als huis-tuin-en-keuken artiest, zonder miljoenen streams of views?
Vroegah was de muziekindustrie qua verkoop overzichtelijker. Je bracht een plaat uit, investeerde een aanzienlijk bedrag en na cd verkoop hoopte je die investering terug te verdienen. Heel goed mogelijk als je een fijne plaat had gemaakt, aangezien er op cd verkoop à 20 euro per stuk best een mooie marge overbleef. Zo kon je prima leven van de muziek, ook als je niet dagelijks in stadions speelde of op de radio gedraaid werd.
We weten allemaal dat de cd verkoop volledig is ingestort. Leuk of niet, een logisch gevolg van de digitalisering. Een tijd lang kwam een mooi bedrag nog uit iTunes downloads. Maar ook die inkomsten verdwenen als sneeuw voor de zon. Immers, met Spotify of Apple music en een onbeperkte databundel hoef je helemaal niet meer te downloaden. Eén stream op Spotify levert je als artiest € 0,0072,- op, 1000 Youtube views = 1 euro. Leuk, voor wereldsterren als Beyonce en Coldplay die een miljardenpubliek hebben. Maar beginnende artiesten die het leuk doen met enkele honderden of duizenden luisteraars hebben er geen klap aan. En toch zie je steeds vaker relatief kleine artiesten miljoenen kliks pakken. Hoe kan dit?
Een flink aantal jaren geleden alweer ontstond er een levendige handel in schimmige fake accounts, nep volgers en kliks die voornamelijk uit Azië leken te komen. List en bedrog dus. Zo was er ook in Nederland een christelijke rapper die voor een single van zijn vrouw, een beginnend artiest met een vrij saai nummer inclusief dito videoclip, opeens in enkele dagen meer dan een miljoen views scoorde. Daarover werd ook nog eens flink gepocht online. De 13-in-een-dozijn reacties onder de video van diverse nepaccounts (inmiddels verwijderd), maar ook een portie gezond verstand , waren voldoende om te concluderen dat dit geen zuivere koffie was. Destijds was het nog vrij helder: fake versus real, bedrog versus eerlijkheid, gekocht versus organisch. Daarbij wel de kanttekening: het kan natuurlijk dat anderen dit uit jouw naam deden (al was het niet waarschijnlijk gezien het kostenplaatje dat er aan hing).
Tegenwoordig is dat beeld genuanceerder. Je kunt op Facebook, Instagram en Twitter je muziek promoten zodat een gericht publiek meer gaat klikken. Op Youtube kan je ook advertenties met jouw videoclip sponsoren, zodat extra veel mensen (eventueel ook uit andere landen) jouw video te zien krijgen. Daarnaast zijn er bedrijven die jou, tegen flinke betaling, op populaire afspeellijsten kunnen plaatsen, waardoor jij opeens miljoenen plays krijgt. Via diensten als Streamify kan je Spotify luisteraars kopen, vaak uit wildvreemde landen, die jouw muziek beluisteren. Dit laatste niet helemaal zonder gevaar overigens. Want: Youtube en Spotify betalen natuurlijk wel voor jouw kliks en draaien dus flink wat algoritmes (die steeds beter worden) om bedrog op te sporen.
Vaak zie je ook dat breed adverteren, oftewel schieten met hagel, een wildgroei aan dislikes en negatieve reacties oplevert. Net zoals jij als man niet geïnteresseerd bent in maandverband reclames op je tijdlijn, heeft een verstokte rocker vaak niet zoveel met een video van MC Kebappie uit Damsco Noord. Maar: meer volgers, views en streams schetst wel een positief beeld richting boekingskantoren en concertzalen. Daarnaast zorgt het voor een vliegwieleffect richting potentieel geïnteresseerde luisteraars. Dus: je MOET bijna wel investeren via deze kanalen wil je groeien en op termijn geld verdienen aan je muziek.
Lang verhaal kort: de muziekindustrie en zeker de marketing daarbinnen is er niet eenvoudiger op geworden. Als Damascus hebben wij de luxe dat we niet hoeven te leven van onze muziek. Op Facebook promoties na hebben wij nog nooit geïnvesteerd in bovengenoemde zaken. Wel kan ik me heel goed voorstellen dat je hier over nadenkt, mocht je andere artiesten zo zien groeien en zelf ook willen leven van de muziek. Ik ken een aantal bevriende muzikanten die hier bewust op investeren. Hoe integer wil je daarin zijn, zeker als christelijke artiest, en wat communiceer je erover? Dat is helemaal aan jou. Gelukkig geldt voor een ieder van ons nog steeds: Nieuwe Ronde Nieuwe Kansen!
MaddoC, rapper in Damascus, schrijft een aantal columns in aanloop naar de release van hun album Nieuwe Ronde Nieuwe Kansen. Hierin deelt hij ervaringen uit zijn muzikantenbestaan en kijkt hij verwonderd om zich heen maar vooral ook in de spiegel. Meer info: www.damascushiphop.nl